Gek is dat eigenlijk, als iemand over een curry begint, dan hebben we daar meteen een beeld bij. Een kruidig geurende dikke saus die gevuld is met vlees, vis en groente, en die met rijst wordt gegeten.

Het gekke is dat we dit allemaal denken, terwijl er toch echt duizenden verschillende curry's zijn, die helemaal niet op elkaar hoeven te lijken. Van die dikke waar je je lepel in kunt zetten, maar er zijn ook genoeg dunne en droge. Vaak zijn ze gemaakt met kokosmelk, maar dat hoeft niet. Ze smaken pittig of juist mild, zijn zuurder of zoeter, en soms gaat er rode wijn in, of vanille, mosterd, boter of kaneel. Meestal wordt curry gegeten met rijst, maar ook vaak met roti.

Van oudsher bestaat curry uit een combinatie van specerijen, waarvan kurkuma, komijn, koriander en gember de belangrijksten zijn. Deze specerijen, maar dan gemengd met verse of gedroogde chilipepers.

Als je van curry houdt valt er dus heel veel te proberen, waar je ook bent. Je vindt curry's in India, Sri Lanka, Vietnam, China, op de Filipijnen en Japan, in Thailand, Nepal, op Jamaica, de Malediven en de Bahamas, maar ook in Zuid-Afrika en Engeland.

Het is moeilijk te zeggen welke curry in Thailand het meest geliefd is, maar onze gok is groene curry (khaeng kiauw wan), dat is trouwens ook de pittigste. Het groen komt natuurlijk van de groene chilipepers, maar in de currypasta hoort ook limoenblad, citroengras, verse koriander en basilicum te zitten. Ook in Thailand zijn curry's soms nat (dus bijna soep), maar vaak ook droog.

Een andere populaire curry in Thailand is de panang curry; een gelaagde, maar pittige curry die bijna geen ander vocht bevat dan kokosroom. Of: massaman curry, een milde curry met kip, aardappel en pinda's, die vanuit het oude Perzië, via India en Maleisië naar Thailand kwam. Net zo zacht is de gele curry (khaeng kari), die ook met kokosroom wordt gemaakt, en het meest lijkt op de curry's uit India. Want daar komt het oorspronkelijk vandaan. Curry's werden daar al zo'n vierduizend jaar gemaakt en gegeten voordat de Britten het in de 17e eeuw vanuit hun kolonie naar Europa brachten.

Opvallend is dat niemand in India dit gerecht curry noemde (en tegenwoordig alleen als ze in het Engels met buitenlanders praten). Dat komt door de Britten. Zij pikten uit het Tamil het woord 'kari' op, dat saus of soep betekent, en begonnen de geraffineerde mix van specerijen curry te noemen (in India noemen ze zo'n combinatie van specerijen eerder masala).

In kookboeken van honderden jaren geleden vond men verwijzingen naar 'kari podi', kari poeder, dat vooral door de Britten van India naar Europa werd gebracht. Voor zover we weten staat pas in een recept van Hannah Glasse in 1748 voor het eerst curry. Dat het gerecht niet eerder in kookboeken werd gevonden is niet vreemd, want in India schreven ze geen recepten op; die werden mondeling van generatie op generatie en van kok op kok overgebracht.

Dat de curry al zo lang geleden in een kookboek stond betekent niet dat de curry overal in Europa meteen op tafel verscheen. Dat had tijd nodig. In 1810 werd in London waarschijnlijk het eerste Indiase restaurant van Europa geopend. Hier werd, vanzelfsprekend, curry gemaakt, en zo leerden Londen en de rest van Europa hapje voor hapje, stapje voor stapje de Indiase specialiteit kennen. In Engeland werd curry zo populair dat er naar verluidt nu meer curry restaurants in Londen zijn dan in Mumbai.